Rezerwat leśny o powierzchni 12,42 ha.

W rezerwacie występuje naturalny starodrzew dębowo-bukowy z licznymi drzewami pomnikowymi (16 buków i 12 dębów bezszypułkowych), przy czym obwód niektórych drzew dochodzi do 6m.

Ciekawym drzewostanem jest skupisko blisko 70 letniej czereśni ptasiej. 

Rezerwat torfowiskowy o powierzchni 123,60 ha. 

Celem ochrony w rezerwacie jest "zachowanie mszarnego z naturalną roślinnością torfotwórczą, macierzystą dla genezy i akumulacji rzadkich w kraju gatunków torfu przejściowego: mszarno-bagnicowego i mszarno-turzycowego. 

Szata roślinna rezerwatu jest dość uboga. Na uwagę zasługuje występowanie 15 gatunków torfowców. W pobliżu przebiegają szlaki z Iłowca do Zdbic (czarny) i z Wałcza do Nadarzyc (czerwony).

To jest element tekstowy. Kliknij ten element dwukrotnie, aby edytować tekst. Możesz też dowolnie zmieniać rozmiar i położenie tego elementu oraz wszelkie parametry wliczając w to tło, obramowanie i wiele innych. Elementom tekstowych możesz też ustawić animację, dzięki czemu, gdy użytkownik strony wyświetli je na ekranie, pokażą się one z wybranym efektem.

Rezerwat leśny o powierzchni 20.97 ha. 

Rezerwat obejmuje starodrzew bukowy z ekosystemami szuwarowymi i obszarami źródliskowymi. Liczne źródła na stokach wzniesień morenowych dają początek rzece Rurzyca (dopływ Gwdy).

Florę rezerwatu stanowi 285 gatunków, w tym wiele chronionych. 

Rezerwat florystyczny o powierzchni 932,53 ha.

Rezerwat obejmuje największe w Polsce i jedne z największych w Europie Wrzosowiska Kłomińskie. Cały obszar położony jest na ternie dawnego poligonu wojskowego. 

Rezerwat jest położony polach sandrowych z licznymi obniżeniami wytopiskowymi, w których spotykamy ostańce erozyjne. 

Rezerwat florystyczny o powierzchni 3,15 ha. 

Ochronie podlega fragment lasu liściastego ze stanowiskiem rzadkiej rośliny złoci pochwolistnej. 

Obszar rezerwatu zajmuje starodrzew dębowy, kwaśna buczyna i grąd subatlantycki. 

Wzdłuż południowej granicy rezerwatu przebiegają szlaki: Dolina Parsęty (zielony), Zaczarowane Pojezierze (żółty) i Nizica (czarny).

Rezerwat leśny o powierzchni 400,43 ha. Ochronie podlegają charakterystyczne dla Pojezierze Drawskie zbiorowiska leśne i torfowiskowe. Podstawowymi zbiorowiskami są buczyny, łęgi dębowo-wiązowo-jesionowe i lasy bagienne. 

Ochronie podlegają również rzadkie gatunki roślin naczyniowych i mszaków np. kruszczyk szerokolistny, rosiczka okrągłolistna, narecznica grzebieniasta.

Wzdłuż zachodniej granicy rezerwatu przebiega szlak Nizica (czarny). Na południowym brzegu jeziora Ciemino - Szlak Wzniesień Moreny Czołowej (zielony).

Rezerwat torfowiskowy o powierzchni 55,38 ha. 

Ochronie podlegają ekosystemy torfowiska wysokiego samoodnawiające się po eksploatacji. 

Podstawę stanowi tu bór lasu bagiennego z licznymi stanowiskami m.in. mchów-torfowców, rosiczek i bagna zwyczajnego. 

Rezerwat zlokalizowany jest po wschodniej stronie drogi Smołdzęcino - Nowe Worowo.

Rezerwat torfowiskowy o powierzchni 43,07 ha. Obszar rezerwatu obejmuje torfowisko wysokie i przejściowe z reliktową roślinnością. Występują tu olsy, grądy, kwaśne buczyny, brzeziny bagienne. Do najciekawszych roślin należą m.in.: mchy torfowce, paprotniki i wrzośce.

Z rzadkich gatunków grzybów występuje tu płaskosz pędowy modrzewnicy.

Na północny-wschód od rezerwatu prowadzi Szlak Solny (czerwony).

Rezerwat faunistyczny o powierzchni 86 ha obejmujący jezioro Prosino, przez które przebiega górny odcinek Drawy (na południe od Doliny Pięciu Jezior). Chronione są przede wszystkim stanowiska siedliskowe ptaków wodno-błotnych. Do charakterystycznych gatunków tego terenu należą m.in.: rybitwa rzeczna, błotniak stawowy, kania ruda, żuraw i gąsiorek. 

Na terenie rezerwatu występują stanowiska zagrożonych roślin nasiennych np. turzycy łyszczykowatej  i bobrka trójlistnego. W odległości ok. 200m od drogi Czaplinek - Połczyn Zdrój znajduje się stanowisko obserwacyjne. Przez rezerwat przebiega Szlak Solny (czerwony).

Rezerwat torfowiskowy o powierzchni 9,61 ha, w którego granicach mieści się jezioro Morzysław Mały. Wokół zarastających jezior tworzą się ekosystemy torfowisk przejściowych i trzęsawisk oraz torfowisk wysokich. Występuje tutaj typowa roślinność torfotwórcza Bór bagienny, łęg olszynowo-jesionowy i ols torfowcowy. 

W rzadkich roślin występują m.in. żurawina drobnolistkowa, storczyk błotny i rosiczka okrągłolistna. 

Po zachodnie stronie rezerwatu przebiega Szlak Wzniesień Moreny Czołowej (zielony).

Rezerwat krajobrazowy o powierzchni 138,59 ha wytyczony wzdłuż ścieżki przyrodniczej o tej samej nazwie. Obszar rezerwatu obejmuje przełomowy odcinek górnej Dębnicy przebiegający w dolinie wytyczonej w wale moreny czołowej.  Rzeka przybiera tu charakter górski z licznymi bystrzami. Dno pokryte jest głazami narzutowymi pokrytymi w niektórych miejscach bardzo unikatowym krasnorostem hildenbrandia rzeczna. W centralnej części rezerwatu, w stromych ścianach doliny znajdują się stanowiska pliszki górskiej. 

Przez fragment rezerwatu przebiega Szlak Szwajcarii Połczyńskiej (niebieski).

Rezerwat wodny o powierzchni 18,11 ha obejmuje śródleśne jezioro lobeliowe. 

Obszar rezerwatu jest objęty ochroną ścisłą. Oprócz walorów krajobrazowych rezerwat odznacza się występowaniem reliktowych gatunków chronionych m.in: lebelii jeziornej, poryblinu jeziornego i brzeżycy jednokwiatowej. 

Od strony południowej i wschodniej w pobliżu rezerwatu przebiega Szlak Wzniesień Moreny Czołowej (zielony).

Rezerwat krajobrazowy o powierzchni ponad 228 ha położony po obu strona drogi 163 Czaplinek-Połczyn Zdrój. Obszar ten nazywany jest często Szwajcarią Połczyńską. Obszary źródliskowe Drawy oraz kolejne jeziora tj. Krzywe, Krąg, Długi, Głębokie i Małe położone są w głębokiej (do 55 m) rynnie glacjalnej. Równoległe do jezior wzniesienia porośnięte buczyną pomorską przekraczają  wysokość 200 m n.p.m. Wzniesienia morenowe są poprzecinane licznymi jarami i rynnami okresowo wypełnianymi przez wody deszczowe. W ostatnich latach w korycie Drawy łączącej jeziora brak jest wody. Przez rezerwat prowadzą szlaki turystyczne: Szlak Szwajcarii Połczyńskiej (niebieski) i Solny (czerwony).

Rezerwat przyrody o powierzchni 58,13 ha. Ochronie podlegają unikalne zbiorowiska roślinne torfowiska wysokiego typu bałtyckiego. Jest to obszar charakterystyczny dla występowanie boru i lasu typu bagiennego. Występuje tu typowa roślinność bagienna oraz liczne płazy i gady.

Bezpośrednio przy rezerwacie znajdują się punkty postojowe dla turystów. Do ewentualnego zwiedzanie nie zostały wytyczone żadne opisane szlaki czy ścieżki dydaktyczne. 

Rezerwat przyrody nieożywionej o powierzchni 1.1 ha. Jeden z trzech rezerwatów glebowych w Polsce. Ochronie podlega dobrze wykształcona z poziomami genetycznymi leśna gleba brunatna. W obrębie rezerwatu występują m.in. konwalia majowa, marzanka wonna, podkolan biały, przylaszczka pospolita.

Obecnie dojście do rezerwatu jest bardzo utrudnione. Główne szlaki turystyczne omijają to miejsce. 

Przy zachodniej części rezerwatu przebiega szlak solny na odcinku Połczyn Zdrój - Czaplinek.